WikiFox

Filip Bajon


Filip Michał Bajon (ur. 25 sierpnia 1947 w Poznaniu[1]) – polski prozaik, scenarzysta oraz reżyser filmowy i teatralny. Profesor sztuk filmowych (2012)[2][3], dyrektor Studia Filmowego „Kadr”. Członek Gildii Reżyserów Polskich.

Filip Bajon
Ilustracja
© Sławek , CC BY-SA 2.0
Prawdziwe imię i nazwisko Filip Michał Bajon
Data i miejsce urodzenia 25 sierpnia 1947
Poznań
Zawód reżyser,
scenarzysta,
producent filmowy
Współmałżonek Marzena Mróz
Lata aktywności od 1977
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Spis treści


Życiorys

Maturę zdał w I Liceum Ogólnokształcącym im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu. Absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (1970)[1], gdzie był seminarzystą Zygmunta Ziembińskiego w Katedrze Teorii Państwa i Prawa UAM[4]. Po ukończeniu tego kierunku podjął kolejne studia, na Wydziale Reżyserii PWSFTviT im. Leona Schillera w Łodzi[1]. W 1974 r. uzyskał absolutorium, jednak ówczesny rektor, Stanisław Kuszewski, usunął go z uczelni bez nadania tytułu magistra, gdyż jego dyplomowy film Sadze dotyczył tłumienia wypadków grudniowych w Gdańsku w 1970 r. Nie zakazano mu jednak działalności filmowej[5].

Debiutował jako prozaik w 1970 r. na łamach „Miesięcznika Literackiego”. Jego debiutem reżyserskim był w 1977 r. film telewizyjny Powrót. Jako reżyser współpracował również z teatrami, między innymi Sceną na Piętrze (Poznań) – Z życia glist, Teatrem Dramatyczny w Warszawie – Szaleństwo Jerzego III oraz Starym Teatrem im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie – Płatonow. Reżyserował też przedstawienia dla Teatru Telewizji.

Wykładowca (przewód kwalifikacyjny II stopnia) Wydziału Radia i Telewizji im. Krzysztofa Kieślowskiego UŚ w Katowicach. Prodziekan kierunku Realizacja Obrazu Filmowego Telewizyjnego i Fotografii w Wyższej Szkole Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi. W latach 2008–2016 dziekan Wydziału Reżyserii Filmowej i Telewizyjnej PWSFTviT w Łodzi. W latach 90. pełnił funkcję kierownika artystycznego Studia Filmowego „Dom”[6]. Od 2015 dyrektor Studia Filmowego „Kadr”.

Został członkiem komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed przyspieszonymi wyborami prezydenckimi 2010[7] oraz przed wyborami prezydenckimi w Polsce w 2015 roku[8].

Życie prywatne

Bajon jest ojcem trzech synów: Maurycego, z Elżbietą Bajon – pierwszą żoną, Kaspra i Ksawerego, z drugą żoną, Katarzyną Gintowt – malarką i graficzką[9]. W 2013 roku poślubił Marzenę Mróz – dziennikarkę, podróżniczkę i fotografkę[9][10].


Filmografia

Reżyser

Scenarzysta

autor scenariuszy wszystkich swoich filmów oraz:

  • Czarne Słońce, (1975), niezrealizowany scenariusz filmu fabularnego, wspólnie z Piotrem Andrejewem
  • Klincz (1979), wspólnie z Piotrem Andrejewem

Aktor

  • Kto za? jako elektryk (1980)
  • Szanghaj 1937 (1996)
  • Bajon '56 jako on sam (1998)
  • Portret męski we wnętrzu jako on sam (1999)
  • Filmy o filmach jako on sam (1999)

Producent


Spektakle teatralne (reżyseria)

  • Z życia dżdżownic (1983)
  • Płatonow (1988), także adaptacja
  • Szaleństwo Jerzego III (1994)
  • Tango (2004)

Teatr Telewizji

  • Upiór (1995)
  • Zagłada ludu albo moja wątroba (1998)
  • Hrabia (1999)
  • Stara kobieta wysiaduje (2000)
  • Dogrywka (2003)
  • Śmiech w ciemności (2003)

Twórczość literacka

Proza

  • Białe niedźwiedzie nie lubią słonecznej pogody (Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik” 1971)[1]
  • Proszę za mną na górę (Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik” 1972)[1]
  • Serial pod tytułem (Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik” 1974)[1]
  • Podsłuch (TEN-TEN Publishing House 1994[1], ​ISBN 83-85477-94-2​)
  • Cień po dniu. Powieść autobiograficzna (Wydawnictwo Jeden Świat 2005 [właśc. 2006], ​ISBN 83-89632-28-4​)

Wywiad-rzeka

  • Włodzimierz Braniecki, Szczun. Z Filipem Bajonem o Poznaniu, o jego wielkopolskiej trylogii filmowej rozmowy prawie o wszystkim (Wydawnictwo Polskiej Prowincji Dominikanów „W drodze” 1998, ​ISBN 83-7033-266-8​)

Nagrody

  • 1972: Nagroda im. Wilhelma Macha za powieść Białe niedźwiedzie nie lubią słonecznej pogody[1]
  • 1978: nagroda dziennikarzy na festiwalu „Młodzi i Film” w Koszalinie za film Rekord świata
  • 1978: Złota Kamera (Nagroda magazynu „Film”) w kategorii: debiut reżyserski w filmie fabularnym za rok 1977 za film Powrót
  • 1979: nagroda za debiut reżyserski na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku za film Aria dla atlety
  • 1979: Jantar na festiwalu „Młodzi i Film” w Koszalinie za film Aria dla atlety
  • 1979: nagroda dziennikarzy za najlepszy debiut reżyserski w polskim przeglądzie debiutów na KSF „Młodzi i Film” w Koszalinie za film Aria dla atlety
  • 1979: Samowar, Nagroda Entuzjastów Kina w Świebodzinie za film Aria dla atlety
  • 1980: Don Kichot (Nagroda PF DKF) za film Aria dla atlety
  • 1980: Nagroda Główna Jury na FPFF w Gdańsku za film Wizja lokalna 1901 w Łagowie
  • 1980: nagroda za debiut reżyserski na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Autorskich w San Remo za film Aria dla atlety
  • 1980: wyróżnienie w sekcji nowych realizatorów na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w San Sebastián za film Aria dla atlety
  • 1981: nagroda za scenariusz na FPFF w Gdańsku za film Wahadełko
  • 1981: Nagroda Główna Jury na FPFF w Gdańsku za film Wahadełko
  • 1981: Grand Prix „Wielki Jantar” na KSF „Młodzi i Film” w Koszalinie za film Wahadełko
  • 1982: Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Figueira da Foz za film Limuzyna Daimler Benz
  • 1982: Grand Prix „Wielki Jantar” na KSF „Młodzi i Film” w Koszalinie za film Limuzyna Daimler Benz[11]
  • 1987: Nagroda Specjalna Jury na FPFF w Gdyni za film Magnat
  • 1987: Nagroda Szefa Kinematografii za twórczość filmową w dziedzinie filmu fabularnego za rok 1986 (tj. za film Magnat)
  • 1992: Nagroda Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji za film Sauna
  • 1996: Nagroda Specjalna Jury na FPFF w Gdyni za film Poznań 56
  • 1997: nagroda za reżyserię na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym „Złoty Rycerz” w Moskwie (Rosja) za film Poznań 56
  • 1997: nagroda jury młodzieżowego w Tarnowie za film Poznań 56
  • 1999: nominacja do nagrody Orzeł w kategorii: najlepszy producent za rok 1998 (tj. za film Farba)
  • 2002: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, w uznaniu wybitnych zasług dla rozwoju Telewizji Polskiej[12].
  • 2006: Nagroda Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego; statuetka „Lider Pracy Organicznej” w Poznaniu
  • 2014: Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[13]

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h Barbara Hollender, Zofia Turowska: Zespół Tor. Anna M. Płażewska (red.). Warszawa: Prószyński i S-ka, 2000, s. 269. ISBN 83-7255-659-8.
  2. ↑ M.P. z 2012 r. poz. 654 .
  3. ↑ Prof. przew. kwal. I Filip Bajon , [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2020-03-25] .
  4. ↑ Redakcja, Zygmunt Ziembiński stał się legendą za życia. Jego imieniem nazwą salę w Collegium Iuridicum Novum , Głos Wielkopolski, 18 maja 2013 [dostęp 2020-03-25]  (pol.).
  5. ↑ TomaszT. Gawiński TomaszT., Szukamy ciągu dalszego – łączę dwie pasje, „Angora”, 12 czerwca 2016 .
  6. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q Barbara Hollender, Zofia Turowska: Zespół Tor. Anna M. Płażewska (red.). Warszawa: Prószyński i S-ka, 2000, s. 270. ISBN 83-7255-659-8.
  7. ↑ Komitet poparcia Bronisława Komorowskiego , onet.pl, 16 maja 2010 [dostęp 2014-04-26] [zarchiwizowane z adresu 2014-04-26] .
  8. ↑ BarbaraB. Sowa BarbaraB., Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego, a kto z niego wypadł? Cała lista , Dziennik.pl, 16 marca 2015 [dostęp 2015-03-21] .
  9. ↑ a b PawełP. Piotrowicz PawełP., Ja się po prostu dziwię  .
  10. ↑ Filip Bajon i jego żona Marzena Mróz opowiadają w VIVIE! o swojej miłości | Viva.pl , viva.pl [dostęp 2017-11-23]  (pol.).
  11. ↑ Filip Bajon , Filmweb [dostęp 2017-06-28]  (pol.).
  12. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 18 października 2002 r. o nadaniu orderów i odznaczeń Dz.U. z 2003 r. nr 6, poz. 81 – pkt 7.
  13. ↑ Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis . mkidn.gov.pl. [dostęp 2020-03-25].

Linki zewnętrzne





Źródło


Informacje na dzień: 08.10.2021 11:44:00 CEST

Źródło: Wikipedia (Autorzy [Historia])    Licencja na tekst: CC-BY-SA-3.0. Twórców i licencje poszczególnych zdjęć i mediów można znaleźć w podpisie lub wyświetlić klikając na zdjęcie.

Zmiany: Elementy wyglądu zostały przeredagowane. Linki specyficzne dla Wikipedii (jak "Redlink", "Edit-Links"), mapy, pola nawigacyjne zostały usunięte. Również niektóre szablony. Ikony zostały zastąpione innymi ikonami lub usunięte. Linki zewnętrzne otrzymały dodatkową ikonę.

Proszę zanotować: Ponieważ dana treść jest automatycznie pobierana z Wikipedii w danym momencie, ręczna weryfikacja nie była i nie jest możliwa. W związku z tym WikiFox.org nie gwarantuje dokładności i aktualności pobranych treści. Jeśli któraś z informacji jest błędna lub ma niedokładne wyświetlanie, prosimy o kontakt: e-mail.
Zobacz też: Nota prawna & Polityka prywatności.
© 2022 WikiFox
Nota prawna Polityka prywatności