Pseudohistoria

---

Pseudohistoria – termin najczęściej określający zamieszczane w pewnych książkach tezy o podłożu historycznym, ale odbiegające od standardów metod historycznych w taki sposób, by przedstawić ich wnioski w złym świetle. Prace, które przedstawiają kontrowersyjne wnioski dotyczące nowych, przypuszczalnych lub spornych dowodów historycznych, w szczególności dotyczące polityki, wojska czy religii, są często określane mianem pseudohistorii.

Spis treści

• 1 Cechy
• 2 Przykłady
• 3 Linki zewnętrzne
• 4 Przypisy

Cechy

• Praca najczęściej ma podłoże polityczne, religijne itp.
• Informacje o pracy nie są zamieszczone w czasopismach naukowych lub praca taka nie ma odpowiedniej recenzji
• Kluczowe dowody wspierające tezy postawione w książce są (musi być spełniona chociaż jedna cecha z poniższych):
  • przypuszczalne
  • kontrowersyjne
  • niepoprawne
  • źle uźródłowione
  • zinterpretowane w nieuzasadnionym świetle
  • wyolbrzymione
  • wyrwane z kontekstu
  • wypaczone, nieuczciwe
• W pracy są przedstawione „nowe” interpretacje i wyjaśnienia wyników badań historycznych, które można uznać za pewne.
• Praca odrzuca lub ignoruje zrecenzowane i dobrze udokumentowane konkurencyjne (i możliwie prostsze) wytłumaczenia lub interpretecje tych samych faktów, przykładowo opierając się na jednej lub wielu teoriach spiskowych^[1].

Przykłady

• Światy w kolizji (Immanuel Velikovsky)
• Nowa chronologia (Anatolij Fomienko)
• Hipoteza czasu widmowego (Heribert Illig);
• 1421 - rok, w którym Chińczycy odkryli Amerykę i opłynęli świat (Gavin Menzies)
• Dwa Babilony (Alexander Hislop)
• Kłamstwo oświęcimskie
• Kłamstwo kołymskie (teorie negujące fakt istnienia łagrów w Związku Sowieckim albo pomniejszające liczbę ofiar tychże obozów)
• Protokoły mędrców Syjonu
• Teorie o Lemurii
• Teorie Ericha von Dänikena (paleoastronautyka)
• Towarzystwo Vril
• Wincenty Kadłubek
• Wywód jedynowłasnego państwa świata z 1633 roku
• Zakon Syjonu
• Zermatyzm
• Turbosłowiaństwo (znane też jako turbolechictwo)
• Mity narodowe

Linki zewnętrzne

• Wstęp do pseudohistorii (en)
• Pseudohistoria i pseudonauka (kopia w Archiwum Internetu ) (en)
• The Restoration of History (kopia w Archiwum Internetu )(en)

Przypisy

1. ↑ Robert Todd Carroll, The skeptic’s dictionary . Hoboken: John Wiley & Sons (2003), s. 305.

Źródło

Informacje na dzień: 09.10.2021 08:27:42 CEST

Źródło: Wikipedia (Autorzy [Historia])    Licencja na tekst: CC-BY-SA-3.0. Twórców i licencje poszczególnych zdjęć i mediów można znaleźć w podpisie lub wyświetlić klikając na zdjęcie.

Zmiany: Elementy wyglądu zostały przeredagowane. Linki specyficzne dla Wikipedii (jak "Redlink", "Edit-Links"), mapy, pola nawigacyjne zostały usunięte. Również niektóre szablony. Ikony zostały zastąpione innymi ikonami lub usunięte. Linki zewnętrzne otrzymały dodatkową ikonę.

Proszę zanotować: Ponieważ dana treść jest automatycznie pobierana z Wikipedii w danym momencie, ręczna weryfikacja nie była i nie jest możliwa. W związku z tym WikiFox.org nie gwarantuje dokładności i aktualności pobranych treści. Jeśli któraś z informacji jest błędna lub ma niedokładne wyświetlanie, prosimy o kontakt: e-mail.
Zobacz też: Nota prawna & Polityka prywatności.